“De lafaard” is een ontroerende roman over twee bijzondere broers en een verzwegen oorlogsverleden en wordt uitgegeven door Nieuw Amsterdam. De markante broers Battus en Gait wonen hun hele leven al samen in de ouderlijke boerderij aan de rand van Apeldoorn. Ze eten wat het land te bieden heeft, stropen af en toe een konijn, halen sterke verhalen op over de oorlog en delen lief en leed. Jaren na hun dood ontdekt hun neef Rudolf dat de werkelijkheid echter heel anders in elkaar steekt dan is verteld. Een van de broers blijkt zijn oorlogsverleden altijd te hebben verzwegen.

Wat de roman nog extra bijzonder maakt, is dat een deel van de dialogen in het Neder-Saksisch, oftewel in het ‘plat’ geschreven zijn. Voor de niet ‘platproaters’ is er een verklarende woordenlijst toegevoegd. Het schetst een beeld dat voor veel, wat oudere, lezers herkenbaar zal zijn Een oprukkende stad, verlies van noaberschap, toenemende minachting van stedelingen voor het platteland of de buitengebieden en brede onwetendheid bij jongere generaties. Omdat Bas ook als journalist bij Omroep Gelderland gewend is om op een podium te staan, betrekt hij zijn publiek bij zijn lezingen.